วารสารมนุษย์กับสังคม ปีที่ 6 ฉบับที่ 1

บทบรรณาธิการ

     ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2563 แวดวงวิชาการประเทศไทยได้พบกับการเปลี่ยนแปลงอย่างมากมาย หลายด้านและยอมรับว่าหลังวิกฤติการระบาดของไวรัส COVID-19 สิ่งต่าง ๆ รอบตัวเราเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม จนถึงกลางปีสถานการณ์ก็ยังทรงตัว ไม่มีท่าทีที่ไวรัส COVID-19 จะจากไป อย่างไร ก็ตาม ในวิกฤติที่เกิดขึ้นปรากฏการณ์ใหม่ของการทำงานวิจัยก็เริ่มเปลี่ยนเช่นเดียวกัน โดยนัก วิจัยหันมาทำงานร่วมกันแบบข้ามศาสตร์ ข้ามสาขามากขึ้น ตามปรากฏการณ์ “นิว นอร์มอล” (New Normal) ที่ต้องเปลี่ยนแปลงไปสู่วิถีใหม่ภายใต้หลักมาตรฐานใหม่ที่ไม่คุ้นเคย เฉกเช่นเดียว กับวารสารมนุษย์กับสังคมที่ต้องก้าวให้ทันการเปลี่ยนแปลงและต่อเนื่อง
     “วารสารมนุษย์กับสังคม” ปีที่ 6 เล่มที่ 1 ประจำปี พ.ศ.2563 (กรกฎาคม 63 – ธันวาคม 63) บทความที่ปรากฏในวารสารมนุษย์กับสังคม์ฉบับนี้ มีประเด็นศึกษาที่ครอบคลุมทั้งสาขามนุษย ศาสตร์และสังคมศาสตร์ โดยมีทั้งหมด 9 บทความ จากสาขาภาษาศาสตร์ หลักสูตรการสอน ประวัติศาสตร์และการพัฒนาสังคม รวมทั้งภูมิศาสตร์
     วารสารฉบับนี้บทความกลุ่มแรกมุ่งเน้นเรื่องภาษา ได้แก่ เรื่อง “คำศัพท์โบราณใน วรรณกรรมอุรังคธาตุ: ภาพสะท้อนวัฒนธรรมทางภาษาล้านช้าง” เรื่อง “การแสดงความหมาย ของการใช้ถ้อยคำเขียนคำฟ้องและคำให้การในคดีทางการแพทย์” และเรื่อง “อำนาจของผู้หญิง: การท้าทายความสัมพันธ์เชิงอำนาจกับแนวคิดปิตาธิปไตยในนวนิยายสมัยใหม่ บทความกลุ่มที่ สองมุ่งเน้นเรื่องหลักสูตรการสอน ได้แก่ เรื่อง “การพัฒนาความรู้ด้านคำศัพท์ของนักเรียนระดับ มัธยมศึกษาตอนปลายชาวไทยที่เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ” และเรื่อง “การใช้ กลวิธีการอ่านแบบเสริมต่อการเรียนรู้ร่วมกับกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นสมองเป็นฐานเพื่อพัฒนา ความสามารถด้านการอ่านภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5” บทความกลุ่มที่สาม มุ่งเน้นเรื่องประวัติศาสตร์และการพัฒนาสังคม ได้แก่ เรื่อง “การศึกษาเพื่อความเป็นพลเมือง ในประเทศสหรัฐอเมริกา” เรื่อง “ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจย้ายถิ่นข้ามชาติของแรงงาน เมียนมาในจังหวัดขอนแก่น” และเรื่อง “การวิเคราะห์องค์ประกอบการส่งเสริมการเติบโตอย่าง มีส่วนร่วมบนพื้นฐานประชารัฐ” บทความกลุ่มที่สี่มุ่งเน้นเรื่องภูมิศาสตร์ ได้แก่ เรื่อง “การย้าย ถิ่นเพื่อรับมือผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและความเปราะบางของกลุ่มชาติพันธุ์ เขมรในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง ประเทศเวียดนาม”
     หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ประเด็นศึกษาสาระ ความรู้ อันหลากหลายของบทความทั้ง 9 เรื่อง ในฉบับนี้จะสะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตด้านเนื้อหาที่ครอบคลุมทั้งสาขามนุษยศาสตร์และสังคม ศาสตร์ และวารสารฉบับนี้น่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยสร้างสรรค์ จุดประกายจินตนาการ และเกิด ประโยชน์ต่อผู้อ่านทั้งด้านความรู้ใหม่ ระเบียบวิธีวิจัยทางมนุษยศาสตร์ และการบูรณาการศาสตร์ อื่นเข้ากับการศึกษาภาษา สังคม และวัฒนธรรม